تفکر من تفکر دیگری؟

تفکر من تفکر دیگری؟
به عنوان مثال ما در یک خانواده زندگی میکنیم ممکنست من عقایدم با کناری من فرق داشته باشد؟
آیا من میتوانم بزور به او بگویم تو هم مثل من فکر کن؟
اما رفتار من بازتاب تفکر منست؟
ما با رفتار و آموزه ها را درست یاد گرفتن روی دیگری تاثیر میکنیم؟
اگر من حرفی بزنم که خودم به آن عمل نکنم در مقابل آن شخص میبیند و میگوید حرفی میزند که خود عمل نمیکند چگونه من به حرف او عمل کنم.
مثلان میگوید زندگی اشرافی بد هست؟
من نگاه میکنم ببینم خود او چگونه زندگی میکند؟
مثلان میبینم سوار ماشین مدل بالا نمیشود یا اصلان ماشین ندارد؟
بعد میگوید فلان کار نکنید خودش هم نمیکند؟
اصلان جسته اش میگوید که چه کرده؟
اما بزور نگفته تو آن کار را هم نکن؟
در من تاثیر میگذارد؟
اما زور گفتن بر عکس لجبازی میاورد؟
پس ما در یک خانواده هستیم؟اول از خود باید شروع کنیم؟
تا در جامعه بزرگتر بتوانیم شروعی بهتر باشیم؟
مثلان فلان شخص هم صحبت میشوی و به صد دلیل میگوید فلان کار خوب نیست و فلان کار فلان کار بعد دقیقن خودش همه آن کارها را انجام میدهد؟
چگونه میخواهد شما را تغییر بدهد آن هم در یک هم صحبتی کوتاه در او چیزهایی را میبینی و عکس آن را دقیقن در نیم یا یک یا دوساعت مشاهده میکنی؟
برای اندیشه خود الگو شوید؟
مثلان یک پسر نگاه میکند به پدرش و میبیند پدرش فلان حرف ها را زده؟و بعد در زندگیش عمل کرده میشود الگوی فرزند؟
چون دیده چون حرفو عمل رو دیده قضاوت کرده و خودش هم الگویی بشود برای دیگری.یا دو دوست با هم دوست هستند دوستی به دوست دیگر میگوید فلان کار ضرر دارد بعد میبیند آیا دوست هم بدان کار همانگونه عمل میکند؟
ممکنست شما در یک خانواده باشید که تفکر دیگری با شما فرق داشته باشد؟
الگوی او بشوید؟بحث بیخودی بدون دیدن آنچه بدان عمل نمیکنید برای او الگوی نامناسب در تفکرش میشود؟وقتی شما یک مدیر موفق باشید میشوید الگوی دیگری؟مدیر ناموفق یا باید بگوید چرا ناموفق بوده یا بدون گفتن میشود الگوی نامناسب؟دفاع و قضاوت و اندیشه دیگران
اندیشه ای نه بر پایه هم صنفی هم نه بر پایه هم عقیده بودن هم بلکه منصفانه برای خدا برای رضایت خدا